3. KALVEREN EN KOEIEN
Stiertjes en de meeste vrouwelijke kalveren worden gemest voor het vlees, de andere kalveren worden melkkoeien. Ook worden vleeskalveren nog geïmporteerd uit andere Europese landen. Melkkoeien móeten elk jaar een kalf krijgen om de melkproductie op gang te houden. Een pasgeboren kalf wordt (in de meeste gevallen) direct bij de moeder weggehaald, om te zorgen dat het diertje niet bij de moeder gaat drinken. De melk is immers voor de mens bestemd! De moederkoe kan dus niet haar pasgeboren kalfje likken. Het kalf wordt direct in een eenling box geplaatst waar het geen contact kan hebben met de moeder of met soortgenoten, dit laatste o.a. omdat ze nog volop in de zuigperiode zitten en daarom, bij gebrek aan de uier van de moederkoe, bij elkaar zouden gaan urine zuigen. In plaats van de moedermelk krijgen de jonge kalfjes nu een soort namaak-taptemelk-poeder, aangemaakt met water. Deze “drab” krijgen ze twee maal per dag.
Na circa 6 weken worden de kalfjes in een soort groepshuisvesting gehouden in een ruimte waar zelden stro op de grond ligt (met een klein handje stro per dag zou het kalf al een uur kauwplezier kunnen hebben en een paar uur kunnen herkauwen, hetgeen de ergste verveling wat zou verdrijven, maar zelfs dat wordt het dier maar zelden gegund) en waar ze per kalf nog geen 2 m2 ruimte hebben. En dat voor dieren die op de slachtleeftijd (circa 25 à 30 weken) meer dan 400 kg moeten wegen! De enige keer dat de dieren de zon zien is, als ze vanuit hun krappe behuizing naar de veewagens worden gedreven om naar de slachterij te worden vervoerd. Een deel van de dieren wordt daarvoor levend naar het buitenland getransporteerd.
Kalveren die niet voor de vleesproductie bestemd zijn, zullen zelf op de leeftijd van 2 jaar het eerste kalf moeten krijgen om daarna melk te kunnen geven. Ze zijn dan melkkoe. Dan worden de dieren ook onthoornd om verwonding van elkaar te voorkomen in de beperkte stalruimte. Het onthoornen is pijnlijk, daarom wordt het verdoofd, maar de dieren hebben dan nog een paar dagen napijn.
Ontstekingen komen veel voor, met name aan de poten. en vooral bij dieren die veel op stal moeten staan. Ieder jaar komen ook veel uierontstekingen voor. Steeds meer koeien worden het jaarrond op stal gehouden.
Vleesrunderen
Niet alle koeien zijn bestemd voor de melkproductie. Er zijn ook nog koeien die gefokt worden op veel vlees (biefstuk). Het is dan zaak de dieren zo zwaar mogelijk te mesten met zo veel mogelijk vlees. Denk hierbij aan de dikbillen! Deze arme dieren kunnen alleen nog kalveren krijgen (maximaal 4) via de keizersnede. Daarna wordt ze afgemest en geslacht.